Kendini Beğenmiş
Nereden öğrendim ben kendini övmenin “ayıp” olduğunu? Şimdi fark ediyorum da bunu ben öğrenmedim, yani ben öğrendim de bana yöneltilen bir öğreti değil bu. Birçok başka konuda olduğu gibi, bu konuda da babama verilen mesajları alıp içselleştirmişim. Annemin, ablamın ya da başkalarının babamla ilgili yaptığı yorumlardan öğrendim şimdi bildiğim eğriyi doğruyu… mesela babam Amerika’ya yaptığı seyahatleri anlatmamalıydı, Almanya’daki deneyimleri paylaşmamalıydı. Yine ukalalığa başlamıştı. Yine hava atıyordu. Karşısındaki ne düşünür önemsemiyordu. Ezilir mi, üzülür mü, umurunda değildi. Yine bencildi işte! Burnu büyüktü! Oysa öyle miydi gerçekten? Çarşamba’da bir berber çırağı olarak başladığı hayatını nerelerden nerelere getirmişti… Gurur duyuyordu başardıklarından. Okumamıştı, eğitim almamıştı ama kendini yetiştirmiş, ikinci sınıf insan muamelesi görmesi “normal” olan bir memlekette on beş sene deli gibi çalışmış, başı dik, gururlu, neredeyse tam bir “Avrupalı” olarak dönmeyi başarmı...
